Федор Тютчев
Цицерон
Оратор римский говорил
Средь бурь гражданских и тревоги:
«Я поздно встал — и на дороге
Застигнут ночью Рима был!»
Так!.. но, прощаясь с римской славой,
С Капитолийской высоты
Во всем величье видел ты
Закат звезды ее кровавой!..
Блажен, кто посетил сей мир
В его минуты роковые!
Его призвали всеблагие
Как собеседника на пир.
Он их высоких зрелищ зритель,
Он в их совет допущен был —
И заживо, как небожитель,
Из чаши их бессмертье пил!
1830 |
|
Ֆյոդոր Տյուտչեւ
Ցիցերոն
Հռոմեացի հռետորն ասավ
Քաղաքամարտերի միջին.
«Ես ուշ ելա՝ ճանապարհին
Հռոմի գիշերն ինձ վրա հասավ»։
Այո՛… բայց տեր դարձար բախտի
Կապիտոլյան բարձրությունից
Ողջ վեհությամբ տեսնել գահից
Անկումն արնոտ նրա աստղի։
Երանելի է այցելածը
Աշխարհն այս օրհասի պահին.
Բարձրյալների կողմից կոչված է
Նա զրուցակցի պես խնջույքի։
Նա իրենց վեհ խաղի դիտողն է
Իրենց խորհուրդն է այցելել,
Եւ ոնց որ երկնքում ապրողը,
Անմահության գավաթն ըմպել։
~1991 |