Մոմերը հալչում են

Владимир Семёнович Высоцкий

Оплавляются свечи

Оплавляются свечи
На старинный паркет,
Дождь стекает на плечи
Серебром с эполет.
Как в агонии бродит
Золотое вино…
Пусть былое уходит,
Что придёт — всё равно.

И в предсмертном томленье
Озираясь назад,
Убегают олени,
Нарываясь на залп.
Кто-то дуло наводит
На невинную грудь…
Пусть былое уходит,
Пусть придёт что-нибудь.

Кто-то злой и умелый,
Веселясь, наугад
Мечет острые стрелы
В воспалённый закат.
Слышно в буре мелодий
Повторение нот…
Всё былое уходит,
Пусть придёт, что придёт.

1972

Վլադիմիր Սեմյոնովիչ Վիսոցկիյ

Մոմերը հալչում են

Իսկ մոմերը հալչում են
Հնաոճ հատակին,
Ուսակալն արծաթում է
Անձրեւով՝ ուսերին։
Հոգեվարքը ցնցում է,
Խմորվում է գինին…
Թող գնա ինչ, գնում է,
Մեկ է ինչ կլինի։

Եւ զգալով կործանումը
Դեպի ետ շրջվելով,
Եղնիկները փախչում են,
Համազարկ որսալով։
Մեկը փողը ուղղում է
Անմեղին մի կրծքի…
Թող գնա ինչ, գնում է,
Թող որ գա՝ ինչ լինի։

Մեկը՝ չարն ու հմուտը
Հրճվելով, անմտած
Սուր տեգերը նետում է
Մայրամուտ բորբոքված։
Նվագներն ալիքում են,
Կրկնվում են ահա…
Ողջ անցյալը, գնում է,
Թող որ գա, ինչ կգա։

2019

Հարակից փակցվածքներ

2 Thoughts to “Մոմերը հալչում են”

  1. Կարեն

    ինձ թվում է, գրված էր հայերեն` 1971 թ.

Թողնել մեկնաբանություն