Սոնետ 10

Թարումեան
For shame deny that thou bear’st love to any,
Who for thyself art so improvident.
Grant, if thou wilt, thou art beloved of many,
But that thou none lov’st is most evident;
For thou art so possess’d with murd’rous hate,
That ‘gainst thyself thou stick’st not to conspire,
Seeking that beauteous roof to ruinate
Which to repair should be thy chief desire:
О change thy thought, that I may change my mind!
Shall hate be fairer lodged than gentle love?
Be as thy presence is, gracious and kind,
Or to thyself at least kind-hearted prove:

Make thee another self, for love of me,
That beauty still may live in thine or thee.

 Ամոթ․ չասես, թե դու մեկին սիրում ես․
Այնքա՜ն անմիտ ես քո հանդեպ վարվում։
Լավ, ընդունենք, շատերը քեզ սիրում են,
Բայց, ակներեւ է․ ինքդ չես սիրում․
Քանզի քեզ համակած ատելությունը,
Դրդում է, որ դու ինքդ քեզ դավես,
Խարխլելով չքնաղ այն շինությունը,
Որն անհապաղ պիտի դու նորոգես․
Փոխի՛ր մտքերդ, որ փոխեմ կարծիքս։
Թող տանդ ոչ թե դավ, այլ սեր ապրի։
Եղիր քնքուշ, ինչպես որ գեղեցիկ ես,
Կամ գոնե քո հանդեպ եղիր բարի․

Կերտի´ր քեզ պես մեկին, դու իմ սիրույն,
Որ միշտ ապրի պերճանքը քո ուրույն։

Հարակից փակցվածքներ

Թողնել մեկնաբանություն