Silentium!

Թարումեան
Федор Тютчев

Silentium!

Молчи, скрывайся и таи
И чувства и мечты свои —
Пускай в душевной глубине
Встают и заходят оне
Безмолвно, как звезды в ночи,-
Любуйся ими — и молчи.

Как сердцу высказать себя?
Другому как понять тебя?
Поймёт ли он, чем ты живёшь?
Мысль изречённая есть ложь.
Взрывая, возмутишь ключи,-
Питайся ими — и молчи.

Лишь жить в себе самом умей —
Есть целый мир в душе твоей
Таинственно-волшебных дум;
Их оглушит наружный шум,
Дневные разгонят лучи,-
Внимай их пенью — и молчи!..

~1829

 Ֆյոդոր Տյուտչեւ

Silentium!

Լռի՛ր, եւ թաքնվի՛ր, թաքցրո՛ւ,
Զգացմունք, երազ քո լռեցրո՛ւ
Եւ թող հոգուդ խորքում անտակ
Ելնել ու մայր մտնեն նրանք
Անձայն, աստղեր զերդ խավարի՝
Հրճվի՛ր լույսով այդ՝ ու լռի՛ր։

Ինչպե՞ս քո սիրտն իրեն բացի,
Ուրիշն արդյո՞ք քեզ կըմբռնի,
Կհասկանա՞ քեզ։ Ո՜չ, ցավոք,
Արտաբերված միտք՝ սուտ է լոկ։
Պորտկումն ակունք կպղտորի՝
Սնվի՛ր ջրով այդ՝ ու լռի՛ր։

Քո՛ մեջ ապրել կարողացիր,
Հոգումդ աշխարհ ունես անծիր
Քո խոհերի գաղտնակախարդ.
Այն կջնջի աղմուկն անդարդ
Եւ լույսն օրվա այն կցրի՝
Լսի՛ր այդ երգը՝ ու լռի՛ր…

~1991


Հարակից փակցվածքներ

Թողնել մեկնաբանություն