Պայծառ, խայթող լույսի հոսքում վարար Վազում, վազում եմ. վերջ չունի ճամփան։ Աշխարհը մեծ դարձել է ինձ համար Անդեմ դիմակ եւ ասպարեզ-շրջան… Հտպիտ եմ, Արլեկին եմ, սոսկ՝ ծիծաղ. Առանց անվան, առանց ճակատագրի… Ինչո՞ւ պիտի հուզեն ցավերն, իրավ, Նրանց, ում որ հանում եք դուք ծաղրի։ Առլեկինո, առլեկինո, Պետք է միշտ լինել ուրախ։ Առլեկինո, առլեկինո, Կա լոկ […]
Երբեք չեն միաձուլվի Ձմեռներն ու ամառները, Վարմունքներն իրենց տարբեր են, Ու լրիվ տարբեր՝ տեսքում։ Դիպվածներ չեն աշխարում Այս ու այն — զույգ ճամփաները, Այն ոտքեր է հոգնեցնում, իսկ Սա հոգի է բզկտում։ Կինը այս՝ պատուհանում Վարդագույն հագած զգեստները, Նա պնդում է, բաժանումը Անհնար է անարցուն։ Այն է բանը, որ իր դեմ Այս ու այն […]
Tired with all these, for restful death I cry: As to behold desert a beggar born, And needy nothing trimmed in jollity, And purest faith unhappily forsworn, And gilded honour shamefully misplaced, And maiden virtue rudely strumpeted, And right perfection wrongfully disgraced, And strength by limping sway disabled, And art made tongue-tied by authority, And […]
Песня о друге Если друг оказался вдруг И не друг, и не враг, а — так, Если сразу не разберешь, Плох он или хорош,- Парня в горы тяни — рискни! Не бросай одного его, Пусть он в связке в одной с тобой — Там поймешь, кто такой. Если парень в горах — не ах, Если […]
* * * Было так — я любил и страдал. Было так — я о ней лишь мечтал. Я ее видел тайно во сне Амазонкой на белом коне. Что мне была вся мудрость скучных книг, Когда к следам ее губами мог припасть я! Что с вами было, королева грез моих? Что с вами стало, мое […]
Unthrifty loveliness, why dost thou spend Upon thyself thy beauty’s legacy? Nature’s bequest gives nothing, but doth lend, And being frank she lends to those are free: Then, beauteous niggard, why dost thou abuse The bounteous largess given thee to give? Profitless usurer, why dost thou use So great a sum of sums, yet canst […]
Look in thy glass and tell the face thou viewest, Now is the time that face should form another, Whose fresh repair if now thou not renewest, Thou dost beguile the world, unbless some mother. For where is she so fair whose uneared womb Disdains the tillage of thy husbandry? Or who is he so […]
O, never say that I was false of heart, Though absence seem’d my flame to qualify. As easy might I from myself depart As from my soul, which in thy breast doth lie: That is my home of love: if I have ranged, Like him that travels I return again, Just to the time, not […]
When forty winters shall besiege thy brow, And dig deep trenches in thy beauty’s field, Thy youth’s proud livery so gazed on now Will be a tottered weed of small worth held: Then being asked where all thy beauty lies, Where all the treasure of thy lusty days, To say within thine own deep-sunken eyes […]
From fairest creatures we desire increase, That thereby beauty’s rose might never die, But as the riper should by time decease, His tender heir might bear his memory: But thou, contracted to thine own bright eyes, Feed’st thy light’s flame with self-substantial fuel, Making a famine where abundance lies, Thyself thy foe, to thy sweet […]
