|
Unthrifty loveliness, why dost thou spend Upon thyself thy beauty’s legacy? Nature’s bequest gives nothing, but doth lend, And being frank she lends to those are free: Then, beauteous niggard, why dost thou abuse The bounteous largess given thee to give? Profitless usurer, why dost thou use So great a sum of sums, yet canst not live? For having traffic with thyself alone, Thou of thyself thy sweet self dost deceive: Then how, when Nature calls thee to be gone, What acceptable audit canst thou leave? Thy unused beauty must be tombed with thee, |
Սիրուն շըռայլ, ինչո՞ւ ես դու ծախսում Վըրադ՝ քեզ կըտակված գեղեցկությունը․ Ոչ զերդ նըվեր․ պարտքով է այն հանձնում, Ազատներին առատըն Բընությունը․ Ինչո՞ւ ես չարարկում, չըքնաղ ժըլատ, Մի գանձ, որ պետք է դեռ վերադարձնել։ Ինչո՞ւ ես, անօգուտ ծախսում անդարդ Հըսկա գումար, բայց չես կարող ապրել։ Գործարքներով, կընքվող միայն քեզ հետ, Քաղցրիկըս իմ, խաբում ես դու լոկ քեզ․ Երբ Բընության կանչով մեկնես հավետ, Ի՞նչ հաշվեկըշիռ պիտի թողնես։ Քեզ հետ քո գեղությունը կըթաղվի, |
Հարակից փակցվածքներ
-
Տիգրանակերտ մայրաքաղաքի եւ Ամիդ քաղաքի նույնության մասին
Հրապարակվել է Регион и мир հանդեսի 2023 թվականի 4-րդ համարում -
Ինքնիշխանության մասին
Հրապարակվել է «Լրագիր» թերթում, 2023 թվականի հոկտեմբերի 2-ին -
***
Թե աչքիդ աշխարհն անխախտ է,Նույնն է օրն այս ինչ երեկ,Նույնն է, կաթը, նույն է վարդը,Պատանի ես...