Տերեւները

Թարումեան
Федор Тютчев

Листья

Пусть сосны и ели
Всю зиму торчат,
В снега и метели
Закутавшись, спят, –
Их тощая зелень,
Как иглы ежа,
Хоть ввек не желтеет,
Но ввек не свежа.

Мы ж, легкое племя,
Цветем и блестим
И краткое время
На сучьях гостим.
Всё красное лето
Мы были в красе –
Играли с лучами,
Купались в росе!..

Но птички отпели,
Цветы отцвели,
Лучи побледнели,
Зефиры ушли.
Так что же нам даром
Висеть и желтеть?
Не лучше ль за ними
И нам улететь!

О буйные ветры,
Скорее, скорей!
Скорей нас сорвите
С докучных ветвей!
Сорвите, умчите,
Мы ждать не хотим,
Летите, летите!
Мы с вами летим!..

1830

 Ֆյոդոր Տյուտչեւ

Տերեւները

Սոճին, եղեւնին
Ողջ ձմեռը ցցված
Քնեն թող բքին
Ցուրտ ձյան մեջ փաթաթված:
Կանաչը վտիտ նրանց
Չոր, ոզնաձեւ,
Երբեք չի դեղնում,
Բայց եւ թարմ չի երբեք:

Իսկ մենք անհոմգ զարմ ենք,
Ծաղկում ենք, փայլում,
Ճյուղերը շատ կարճ են
Մեզ հյուրընկալում:
Ամբողջ շոգ ամառը
Զարդով ենք փայլել,
Պարել շողերում
Ու ցողում լողացել:

Սակայն ավարտել են
Երգերն թռչնակներն,
Լույսերը խամրել են,
Անցել զեփյուռներն:
Էլ պե՞տք է կախված
Մենք մնանք ու դեղնենք.
Լավ է, որ մենք էլ
Նրանց հետեւենք:

Հողմեր մոլեգին,
Օ՜, շտապե՜ք դուք, շտապե՜ք,
Շուտով ձանձրալի
Ճյուղերից մեզ պոկեք:
Պոկեք եւ տարեք,
Մենք մեզ ձեզ ենք տալիս,
Թռե՜ք, սլացե՜ք,
Մենք ձեզ հետ ենք գալիս…

~1991

Հարակից փակցվածքներ

Թողնել մեկնաբանություն