Այս տառատեսակը ներկայացնում է Հովհաննես Թումանյանի ձեռագիրը։
Տառատեսակը կարող եք ազատորեն ներբեռնել եւ անվճար գործածել։
Comments: 4
Հետաքրքիր աշխատանք է, բայց թումանյանական ձեռագիրը դժվարընթեռնելի է. կարդալ չի լինի: Մեկ էլ հարց ծագեց. Թումանյանը «ն»-ն լատինատառ «e»-ի պես ինչու՞ էր գրում: Դա ի՞ր ձեռագրին էր հատուկ, թե՞ այլոք նույնպես նման կերպ էին գրում ժամանակին:
Համամիտ եմ․ դժվարընթեռնելի ձեռագիր է, բայց դա ի՛ր՝ Թումանյանի ձեռագիրն է։-))) Այս աշխատանքը հուշարձանային իմաստ ունի։ Թեեւ նաեւ պետք է արձանագրել, որ շատ գեղեցիկ ձեռագիր է։
Ինչ վերաբերում է ն-ի ձեւին, ապա ոչ միայն այն ժամանակ, հիմա նույնպես շատերն են այդպես գրում․ դա արագարության օրինաչափ հետեւանք է։ Գուցե առաջներում ավելի շատ էր դիտվում, քանի որ առաջներում ձեռքով գրելը՝ գրելու միակ տարբերակն էր։ Իսկ հիմա ձեռքով հազվադեպ ենք գրում, ուստի եւ դպրոցական՝ դասական տառաձեւերը ավելի ճիշտ են վերարտադրվում։
Պարզ է, ինձ «ն»-ի ձեռագիր տարբերակի նման գրելաձև չէր հանդիպել: Չնայած, նոր գիտակցեցի, որ չեմ հիշում, թե վերջին անգամ ուրիշի ձեռագիր նամակ երբ եմ կարդացել:
Իսկ կյուրեղատառ ու լատինատառ տարբերակները նույնպե՞ս վերցված են Թումանյանի նամակներից ու ստեղծագործությունների բնօրինակներից, թե՞ ուղղակի հայերենի նմանակությամբ են ստեղծվել:
Կանխավ շնորհակալ եմ:
Դրանք Թումնանյանի՝ համապատասխան լեզվով արված իրական ձեռագրերի հիման վրա են արված․ հատկապես՝ կյուրեղատառը։ Իսկ լատինատառը մասամբ ընդօրինակված է կյուրեղատառից, քանի որ ձեռքի տակ եղած նյութը բավական չեր, եւ որոշ տառեր բացակայում էին։
Հետաքրքիր աշխատանք է, բայց թումանյանական ձեռագիրը դժվարընթեռնելի է. կարդալ չի լինի: Մեկ էլ հարց ծագեց. Թումանյանը «ն»-ն լատինատառ «e»-ի պես ինչու՞ էր գրում: Դա ի՞ր ձեռագրին էր հատուկ, թե՞ այլոք նույնպես նման կերպ էին գրում ժամանակին:
Համամիտ եմ․ դժվարընթեռնելի ձեռագիր է, բայց դա ի՛ր՝ Թումանյանի ձեռագիրն է։-))) Այս աշխատանքը հուշարձանային իմաստ ունի։ Թեեւ նաեւ պետք է արձանագրել, որ շատ գեղեցիկ ձեռագիր է։
Ինչ վերաբերում է ն-ի ձեւին, ապա ոչ միայն այն ժամանակ, հիմա նույնպես շատերն են այդպես գրում․ դա արագարության օրինաչափ հետեւանք է։ Գուցե առաջներում ավելի շատ էր դիտվում, քանի որ առաջներում ձեռքով գրելը՝ գրելու միակ տարբերակն էր։ Իսկ հիմա ձեռքով հազվադեպ ենք գրում, ուստի եւ դպրոցական՝ դասական տառաձեւերը ավելի ճիշտ են վերարտադրվում։
Պարզ է, ինձ «ն»-ի ձեռագիր տարբերակի նման գրելաձև չէր հանդիպել: Չնայած, նոր գիտակցեցի, որ չեմ հիշում, թե վերջին անգամ ուրիշի ձեռագիր նամակ երբ եմ կարդացել:
Իսկ կյուրեղատառ ու լատինատառ տարբերակները նույնպե՞ս վերցված են Թումանյանի նամակներից ու ստեղծագործությունների բնօրինակներից, թե՞ ուղղակի հայերենի նմանակությամբ են ստեղծվել:
Կանխավ շնորհակալ եմ:
Դրանք Թումնանյանի՝ համապատասխան լեզվով արված իրական ձեռագրերի հիման վրա են արված․ հատկապես՝ կյուրեղատառը։ Իսկ լատինատառը մասամբ ընդօրինակված է կյուրեղատառից, քանի որ ձեռքի տակ եղած նյութը բավական չեր, եւ որոշ տառեր բացակայում էին։