Պիկտերի երգը

Rudyard Kipling

A Pict Song

Rome never looks where she treads.
Always her heavy hooves fall
On our stomachs, our hearts or our heads;
And Rome never heeds when we bawl.
Her sentries pass on—that is all,
And we gather behind them in hordes,
And plot to reconquer the Wall,
With only our tongues for our swords.

We are the Little Folk—we!
Too little to love or to hate.
Leave us alone and you’ll see
How we can drag down the State!
We are the worm in the wood!
We are the rot at the root!
We are the taint in the blood!
We are the thorn in the foot!

Mistletoe killing an oak—
Rats gnawing cables in two—
Moths making holes in a cloak—
How they must love what they do!
Yes—and we Little Folk too,
We are busy as they—
Working our works out of view—
Watch, and you’ll see it some day!

No indeed! We are not strong,
But we know Peoples that are.
Yes, and we’ll guide them along
To smash and destroy you in War!
We shall be slaves just the same?
Yes, we have always been slaves,
But you—you will die of the shame,
And then we shall dance on your graves!

1906

Րադյարդ Քիփլինգ

Պիկտերի երգը

Չի նայում Հռոմը թե ուր է
Իր բիրտ սմբակները դնում․
Իսկ տակը մեր կուրծքն է, գլուխն է․․․
Մեր լացն էլ երբեք չի լսում։
Նրա պարեկները անցնում են,
Իսկ մենք հավաքվում ենք մեկտեղ,
Բայց հողը կրկին մեր ձեռքում չէ,
Մեր զենքն է լեզուն՝ թրի տեղ։

Մենք շատ փոքր մի ազգ,
Որ սիրենք կամ ատենք,
Բայց տե՛սեք զերդ մի հասկ,
Ձեզ ինչպես կկոտրենք։
Մենք որդերն ենք փայտի,
Մենք՝ փտախտն արմատի,
Մենք՝ վարակն արյունի,
Մենք՝ փշերը ոտքի։

Ճագոմը խեղդում է կաղինը,
Առնետը ճոպանն է կրծում,
Ցեցերը ուտում են հագինը,
Բոլորն իրենց գործն են սիրում։
Այո, մենք էլ փոքր մի ազգ ենք,
Մենք նույնպես մեր գործը ունենք,
Ծածուկ դրանով մենք զբաղված ենք,
Եւ մի օր դուք դա կտեսնե՛ք։

Ոչ, ճիշտ է՝ իրոք մենք ուժեղ չենք,
Ունենք բայց Մարդիկ մեր երկրում։
Նրանց անկասկած կուղղորդենք մենք,
Ձեր վերջը կտանք մարտերում։
Կարծում եք, թե մենք սոսկ ստրո՞ւկ ենք,
Եւ ճիշտ է, ստրուկ էինք մենք,
Բայց դուք՝ ամոթից մեռնելու եք,
Եւ մենք ձեր շիրմին կպարենք։

2018

Հարակից փակցվածքներ

Թողնել մեկնաբանություն