Ոլորակ

Սա վայելչագրական տառատեսակ է։ Այս ոճի հայերեն տառատեսակները շատ քիչ են, իսկ եղածներն էլ, ցավոք, հաճախ պարզապես խախտում են հայոց տառերի գրույթները եւ վայելչագրական սկզբունքները։ Նկատեմ նաեւ, որ այս տառատեսակը նախատեսված չէ միայն մեծատառերով գրելու համար։ Այդ իսկ պատճառով նմուշ համագիրը մեծատառերով չի ներկայացված․ դրանք բերված են այբբենական կարգով։

Սիրերգ

Николай Васильевич Гоголь (Романс) Из поэмы Ганц Кюхельгартен Тебя зову! тебя зову! Твоей улыбкою чаруюсь, С тобой не час, не два сижу, С тебя очей я не свожу: Дивуюся, не надивуюсь. Поешь ли ты – и звон речей Твоих, таинственный, невинный, Ударит в воздух ли пустынный — Звук в небе льется соловьиный, Гремит серебряный ручей. […]

Մենություն

Rainer Maria Rilke Einsamkeit Die Einsamkeit ist wie ein Regen. Sie steigt vom Meer den Abenden entgegen; von Ebenen, die fern sind und entlegen, geht sie zum Himmel, der sie immer hat. Und erst vom Himmel fallt sie auf die Stadt. Regnet hernieder in den Zwitterstunden, wenn sich nach Morgen wenden alle Gassen und wenn […]

Հայոց Տառերը

Հետազոտությունը նվիրված է Հայոց այբուբենի ծագման խնդրին։ Շուրջ 20 գրային համակարգերի ավելի քան 300 գրանշանների գծապատկերային-համեմատական վերլուծության միջոցով փորձ է արված՝ բացահայտելու Հայոց այբուբենի տեղը գրային մյուս համակարգերի շարքում։ Քաշել գիրքը PDF ձեւաչափով։

Գինի

«Գինով կուտվի», ասում են։ «Կուտվի՞»… Կոպիտ է բառը. Նոր համ ձեռք կբերի ա՛յն, ինչ համից տկար է։ Աշխարհ նոր կբացվի եւ ապրելու իմաստը, Ճշմարտությամբ ամբողջ, որ գինու մեջ լուծված է։ Գինի։ Նրբին հեղուկ եւ քաղցրաշունչ թմբիր։ Լինես սպիտակ, դեղին, թե վարդագույն, կարմիր՝ Քեզ գովերգել են միշտ ու քեզանով արբել են, Քո ոգեղեն աչքով այս աշխարհին […]

Silentium!

Федор Тютчев Silentium! Молчи, скрывайся и таи И чувства и мечты свои — Пускай в душевной глубине Встают и заходят оне Безмолвно, как звезды в ночи,- Любуйся ими — и молчи. Как сердцу высказать себя? Другому как понять тебя? Поймёт ли он, чем ты живёшь? Мысль изречённая есть ложь. Взрывая, возмутишь ключи,- Питайся ими — […]

***ին

А. С. Пушкин К*** Я помню чудное мгновенье: Передо мной явилась ты, Как мимолетное виденье, Как гений чистой красоты. В томленьях грусти безнадежной, В тревогах шумной суеты, Звучал мне долго голос нежный, И снились милые черты. Шли годы. Бурь порыв мятежный Рассеял прежние мечты. И я забыл твой голос нежный, Твои небесные черты. В глуши, […]

Back To Top