Խորհրդային մանկության գրքերից․ Թե ինչպես չարաճճի խոզուկը հրաշքով միայն չայրվեց
Կարդալ ավելինԻ․ Խոլին․ Թե ինչպես չարաճճի խոզուկը հրաշքով միայն չայրվեց
Category: Չափածո
Սամուիլ Մարշակ․ Փոստը
Խորհրդային մանկության գրքերից․ Փոստը
Կարդալ ավելինԻսկ դուք կկարողանայի՞ք
В. Маяковский «А вы смогли бы?» Я сразу смазал карту будня, плеснувши краску из стакана; я показал на блюде студня косые скулы океана. На чешуе жестяной рыбы прочел я зовы новых губ. А вы ноктюрн сыграть могли бы на флейте водосточных труб? 1913 Վ․ Մայակովսկիյ Իսկ դուք կկարողանայի՞ք Լղոզեցի օրվա քարտեզը, ցփնելով ներկը բաժակից․ օվկիանոսի շեղոտ այտերը պատրաստեցի ես դոնդողից։ Թիթեղ-ձըկան թեփուկներին ես կանչ կարդացի նոր շուրթերի։ Իսկ դուք ցայգերգ կնվագե՞իք ջրհորդանե սըրինգներին։ 2010
Կարդալ ավելինՑողուններն ու արմատները
Ցողուններն ու արմատները Ռուսական ժողովրդական հեքիաթ Թավուտ անտառին մոտ դաշտում Պապիկը շաղգամ էր ցանում։ Մին… Արջն է ելնում նրա դեմ, Ասում է. «Հիմա քեզ կուտեմ»։ «Ինձ մի՛ կեր արջուկ իմ, դռկից. Բաժին քեզ կտամ իմ բերքից»։ «Բերքի՞ց», – արջը միտք է անում։ «Ո՞ր մասն ես դու ինձ խոստանում»։ «Կուզե՞ս, դու վերձրու քեզ ծլերը, Իսկ ինձ թող մնան արմատները»։ «Դե լավ։ Բայց նայի՛ր, թե խաբե՛ս, Էլ լավ է անտառ չմտնես»։ Աշնանը գնում է պապին Շաղգամը հասած հավաքի։ Իսկ արջը դաշտում է արդեն. «Եկել եմ…
Կարդալ ավելինՏարբեր հեղինակների բանաստեղծություններ
Տարբեր հեղինակների բանաստեղծություններ Վադիմ Եգորով, Ալեքսանդր Պուշկին, Բորիս Պաստերնակ եւ ուրիշներ
Կարդալ ավելինՅուրիյ Էնտին. Լավագույն զբաղմունքն է թափառելը…
* * * Լավագույն զբաղմունքն է թափառելը Եւ ընկերներով երկրով շրջելը․ Համերաշխ ենք՝ հեչ են տագնապները․ Թանկ են մեզ բոլոր ճանապարները։ Չենք մոռնա երբեք մենք մեր կոչումը․ Տալ մարդկանց մեր խինդն, ուրախությունը․ Պալատանց թաղերն ու ճոխությունը Չեն փոխարինի ազատությունը։ Մեր կարպետը ծաղկավոր բացատն է, Մեր պատերը ծառերի սաղարտն է, Մեր տանիքը կապուտակ երկինքն է Եւ մեր այդ բախտով էլ երջանիկ ենք։
Կարդալ ավելինՁմռան երեկոն
Александр Сергеевич Пушкин Зимний вечер Буря мглою небо кроет, Вихри снежные крутя; То, как зверь, она завоет, То заплачет, как дитя, То по кровле обветшалой Вдруг соломой зашумит, То, как путник запоздалый, К нам в окошко застучит. Наша ветхая лачужка И печальна и темна. Что же ты, моя старушка, Приумолкла у окна? Или бури завываньем Ты, мой друг, утомлена, Или дремлешь под жужжаньем Своего веретена? Выпьем, добрая подружка Бедной юности моей, Выпьем с горя; где же кружка? Сердцу будет веселей. Спой мне песню, как синица Тихо за морем жила; Спой…
Կարդալ ավելինԱլեքսանդր Սերգեեւիչ Պուշկին. Որքա՜ն հըրաշք հայտնություններ են…
* * * Որքա՜ն հըրաշք հայտնություններ են Բերում մեզ շունչն իմացության, Հանճարն՝ անկարծության ընկերը, Եւ փորձն՝ որդին մոլորության, Եւ դեպքը՝ գյուտարար Աստվածը․․․
Կարդալ ավելինԱլեքսանդր Սերգեեւիչ Պուշկին. Օլեգի վահանը
Երբ Կոստանդին կայսրի քաղաքը Քեզ հետ, վարյագ դու ռազմատենչ, Եկավ սլավոնական ջոկատը Եւ հաղթության դրոշ ճոճեց, Դու տոնեցիր ռուս զենքի փառքը. Ի վախ ու քեն համառ հույնին Դու գամեցիր պողպատ վահանդ Կոստանդնուպոլսի դարպասին։ Ահա եկան ռազմի օրերը Եւ քո ճամփով անցանք կրկին, Բայց երբ նորից փառքով օծված մենք Ստամբուլի մոտ գոռ հոսեցինք Դղրդալով ցնցվեց բլուրդ Խանդոտ հառաջդ մեզ շեղեց Եւ Ստամբուլի առջեւ մեր զորքը Քո հին վահանը կանգնեցրեց։
Կարդալ ավելինԱլեքսանդր Սերգեեւիչ Պուշկին. Սիրել եմ ձեզ…
* * * Սիրել եմ ձեզ: Եւ սերն էլ այդ գուցեեւ Դեռ չի մարել իսպառ հոգուս խորքում: Բայց թող որ չտանջի այն ձեզ այլեւս. Ես վշտացնել բնավ ձեզ չեմ ուզում: Սիրել եմ ձեզ անձայն, անհույս սիրով եւ Եղել խանդի, երկչոտության գերի: Սիրել եմ ձեզ այնքան քնքուշ սիրով, որ, Աստված տա, ձեզ ուրիշն այդպես սիրի:
Կարդալ ավելին